هیأت فرهنگی شهید هادی زاده

روایت شیخ حسین انصاریان از آغاز جنگ

به گزارش گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، شیخ حسین انصاریان از وعاظ بنامی است که به حق منبرهایش جزو مجالس طراز اول است برای کسانی که می‌خواهند از مجلسی فیض ببرند. وی به سال 1323 در خونسار استان اصفهان متولد شد و در ابتدای کودکی به طهران مهاجرت کرد. شیخ حسین خاطراتش را از روزهای ابتدایی جنگ و حضور در جبهه نبرد حق علیه باطل در کنار رزمندگان اسلام اینگونه روایت می‌کند:

سلام علی آل یاسین...!(198)

ارادتی با تمام وجود

نويسنده:فهيمه نصيري فرا
جداي از سخنان فراوان امام خمینی رحمت الله عليه و مقام معظم رهبري مدظله العالی، اشعار و توصيه‌هاي ايشان درباره امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف؛ سيره عملي آن دو بزرگوار نشانگر ارادتي با تمام وجود به حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف است. در اين‌جا به بيان نمونه‌هايي مي‌پردازيم:
محمدعلى انصارى کرماني مي‌گويد:
يك روز يكى از طلاب در مدرسه رفاه به امام عرض مى‏كند كه:
شما چرا در بين صحبتهايتان از امام زمان كمتر اسم مى‏بريد؟
امام به محض شنيدن اين سخن درجا ايستادند و فرمودند:
چه مى‏‌گويى؟ مگر شما نمى‏دانيد ما آنچه داريم از امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف است ‏و آنچه من دارم از امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف است و آنچه از انقلاب داريم ‏از امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف است. رهبر همه شما و همه ما، وجود مبارك بقية الله عجل الله تعالي فرجه الشريف است و بايد ماها و شماها طورى رفتار كنيم كه رضايت آن بزرگوار را - كه رضايت خدا است - به دست بياوريم.[1]
....
حضرت آيت الله العظمي جعفر سبحاني (دام ظله) نقل مي‌كنند:
امام مي‌فرمودند: «در دوران جواني ما پنجشنبه و جمعه اي بر ما نگذشت مگر اينكه با دوستان جلسه انسي تشكيل دهيم و به خارج از قم و بيشتر به سوي جمكران برويم».
يکي از نزديکان امام خميني رحمه الله عليه (فاطمه طباطبايي) مي‌گويد :

سلام علی آل یاسین...!(196)

شايد از طرف امام زمان(علیه السلام) باشد
روز 22 بهمن که امام فرمان دادند مردم در خيابانها بريزيند چون ما مملکت نظامي نداريم. اين جريان را به مرحوم آيت الله طالقاني اطلاع دادند، در آنجا من در خدمت ايشان بودم. آيت الله طالقاني از منزلشان به امام در مدرسه علوي تلفن زد و مدت يک ساعت يا نيم ساعت با امام صحبت کردند،... آيت الله طالقاني مرتب به امام عرض مي کنند آقا شما ايران نبوديد، اين نظام پليد است، به صغير و کبير ما رحم نمي کند، شما حکمتان را پس بگيريد. و مرتب شروع کردند از پليدي و ددمنشي نظام گفتن تا شايد بتوانند موضع امام را تغيير بدهند، تا ايشان اين فرماني را که راجع به ريختن مردم به خيابانها داده اند پس بگيرند. برادران يک مرتبه متوجه شدند آقاي طالقاني گوشي را زمين گذاشته و به حالت متأثر رفت و در گوشه اتاق نشست. برادران که اين گونه ديدند بعد از لحظاتي خدمت ايشان رفتند... به مرحوم آيت الله طالقاني اصرار کردند که جريان چه بود؟ ايشان گفتند: هر چه به امام عرض کردم، حرف مرا رد کردند و وقتي ديدند من قانع نمي شوم فرمودند: «آقاي طالقاني، شايد اين حکم از طرف امام زمان باشد»اين را که از امام شنيدم دست من لرزيد و با امام خداحافظي کردم چون ديگر قادر نبودم که حتي پاسخ امام را بدهم. (برداشتهايي از سيره امام خميني(ره) ؛ ج 3، ص 158)

سیره و بینش بزرگان در ماه مبارک رمضان

آیت الله علامه طباطبایی(رضوان الله علیه) :

ماه مبارک رمضان تا صبح بیدار بودند. مقید بودند دعای سحر را با افراد خانواده بخوانند و پیش از ماه رمضان از همسایه ها اجازه می گرفتند که اگر برای سحر خواب ماندند آنها را بیدار کنند. ایشان در درس تفسیرشان فرموده بودند که من در طول عمرم تا به حال به یاد ندارم که شب های ماه رمضان را خوابیده باشم. علامه حسن زاده آملی می نویسد: وقتی به حضور شریف علامه طباطبایی(ره) تشرف حاصل کرده بودم و عرض حاجت نمودم، فرمود: آقا دعای سحر حضرت امام باقر(علیه السلام) را فراموش مکن که در آن جمال و جلال و عظمت و نور و رحمت و علم و شرف است و حرفی از حور و غلمان نیست. اگر بهشت شیرین است، بهشت آفرین شیرین تر است.

روزه اش را با بوسه بر ضریح مقدس حضرت معصومه(س) افطار می کردند. پیاده به حرم مشرف می شد و ضریح مقدس را می بوسید سپس به خانه برمی گشت و غذا می خورد. شب های ماه مبارک در جاهایی که مجالس روضه بود شرکت می کرد و گاهی با تمام وجود گریه می کرد به طوری که بدنش می لرزید.

حضرت امام خمینی(رصوان الله علیه) :