نودهک قزوین از 27 آبان 1348 تا 27 آبان 1392!

    اخیراً یکی از همکاران عزیز و پژوهشگرم در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قزوین به نام سعید رشوند، به طور اتفاقی با نامه‌ای رنگ و رورفته در بین بایگانی خاک گرفته‌ی اداره‌ی متبوعش برخورد کرد که از قضا به نظرم، آن تکه کاغذ رنگ‌پردیده و غبار گرفته، سندی پررنگ و شفاف می‌تواند باشد که آشکارا شتاب حیرت‌انگیز محو وحوش را از سرزمین‌مان یادآور می‌شود. 

سلام علی آل یاسین...!(162)

ایرانی ها یاوران امام مهدی علیه السلام

امام كاظم(عليه السلام) فرمودند : مردى از قم ، مردم را به حق فرا مى خواند . پيرامونش گروهى گرد مى آيند كه دل هايشان مانند پاره هاى آهن است . توفان هاى وزنده ، آنان را نمى لرزاند و از جنگ خسته نشده و نمى هراسند . به خدا توكل كرده و عاقبت از آنِ پارسايان است ( بحار،ج57،ص215) .

روايت نمى گويد كه مردى كه به او بشارت داده شده ، چه زمان مى آيد و مناسبت فرمايش امام چه بوده است ، روايت مُرسَل است اما قوّت روايت ، آن است كه از كتاب تاريخ قم ، نوشته اشعرى در سال 378 هجرى است ...

احاديث سنى و شيعه ، ظهور دو شخصيت را تا هنگام ظهور بيان مى دارد: يكى سيد خراسانى ، و ديگرى رهبر نيروهاى امام ( شعيب بن صالح يا صالح بن شعيب ).

منابع ما فاصله بين ظهور اين دو و ظهور امام(عليه السلام) را مشخص نمى كند ، اما منابع سنى مى گويد كه آن دو ، شش سال پيش از ظهور امام مى آيند.

خواب مادر شهید هویت یکی از شهدای گمنام کهف الشهدا را مشخص کرد

ابراهیم رنگین، مسئول ستاد معراج الشهدای مرکز در گفتگو با فارس گفت: «با اصرار مادر این شهید که چندین بار خواب فرزند شهیدش را دیده بود و از طریق آزمایش DNA هویت یکی از شهدای گمنام دفن شده در کهف‌الشهدای ولنجک تهران مشخص شد».

وی افزود، نام این شهید «مجید ابوطالبی» بوده و  سال 61 در عملیات مسلم بن عقیل در منطقه سومار به شهادت رسیده است. برادر دیگر این شهید فرید ابوطالبی نیز جزو شهدای سال‌های دفاع مقدس است. دکتر محمود تولایی رئیس مرکز تحقیقات ژنتیک دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله درباره نحوه شناسایی این شهید به خبرنگار فارس گفت: «مادر شهید ابوطالبی پس از دیدن خواب فرزندشان مبنی بر اینکه ایشان برگشته اند، با مرکز تحقیقات ژنتیک تماس گرفته و از ما خواستند موضوع را بررسی کنیم. شهید بارها به خواب ایشان آمده و گفته بودند، من برگشته ام،‌چرا سراغ من نمی آئید».تولایی اضافه کرد:‌

فتامل (2)

سلام عزیزان!عید سعید قربان که نماد بارز در ظهور موحد بودن است را به همه دوستداران خلیل الله، تبریک و تهنیت می گویم. برادر عزیزمان آقا میثم گل دوست داشت که مطلبی راجع به رابطه با آمریکا در سایت گذاشته شود و بنده هم قبول کردم اما ....

خدا رحمت کند آیت الله آقا مجتبی تهرانی را، در همین روزها مطلبی از ایشان می خواندم: در روایتی داریم که رسول خدا فرمود: هیچ ایامی پاکیزه‌تر و بزرگتر از نظر اجر و پاداش در مورد اعمال، از دهه اضحی نیست؛ دهه اضحی هم همین دهه اول ذی‌حجه است....از دعاهای وارده برای این دهه فهمیده می شود که مسأله توحید در این ایام محوریت داشته و باید بگوییم که این دهه، دهه توحید است.

عزیزان موحد بودن به این راحتی که بعضیها فکر می کنند نیست، نمی دانم شما چقدر به رخداد مهم عیدقربان که روز برجسته موحدین عالم است اندیشیده اید؟ شاید در بدو امر حتی در پذیرش قربانی کردن فرزندی چون اسماعیل آن هم به دست خود پدر آن هم پدری بسیار مهربان که در بین انبیا الهی زبانزد است بمانیم و متحیر شویم! ولی درس اساسی که باید بشر برای تحقق بندگیش بیاموزد همین جاست که در این عالم باید طوری زیست که خالصانه همه چیز را فقط با یاد او داشت تا انشاالله جز ملت ابراهیم خلیل همان که می تواند بگوید:«ان صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله رب العالمن» محسوب گردیم ! یکی از گامهای این مسیر، دوری از سطحی نگری هست و اگر در این رابطه به جلسات خودمان هم دلخوشی دارم برای این است که انشاالله (ولو به تدریج) وسیله متوجه کردنمان به یک سری از اصول گردد که ما را از جناح و شخص گرایی های بی مینا و احساس زدگیهای ساده اندیشانه برهاند تا به درستی بتوانیم سیر کثرت به وحدت را در زندگیمان محقق کنیم و این نیاز به ذهنی تیز و برخاسته از فلبی نورانی دارد نه ذهنی متمایل به امیال مختلف درونی و تعصبات شخصی و...؛در مورد اصل یا مقدار و حتی چگونگی رابطه با آمریکا هم باید دقت کنیم آنچه که باز خیلی مهم است این است که دو طرف به ظاهر مخالف و موافق، درهندسه کامل معرفت دینی(آنطور که در کتاب شریف منزلت عقل در هندسه دینی متذکر شده) از نظرشان رونمایی کنند نه از روی میل و تعصب و احساس و...!برای شما یک تمرین دارم: سعی کنید آنچه که در بدو امر با خواندن مطالب زیر در قلب و فکرتان حاصل میشود را به یاد بسپارید و بعد با تامل و مباحثه به نقاط ضعف احتمالی(چه از ناحیه افراط یا تفریط یا وجود نقص جاهلانه در دید جامع داشتن و...) پی ببرید تا انشاالله متوجه ریشه های اشتباهات نهفته در وجودمان بشویم که این ضعف یا به عقل عملی برمی گردد یا به عقل نظری!(اگر توانستید به قسمت نظرات هم سری بزنید)