هیأت فرهنگی شهید هادی زاده

تفسیر انسان به انسان (نشریه شماره 60)

به نام خدا

عرض سلام و ادب و احترام!

گروه انسان به انسان اگر چه با کمی تأخیر  (تاخیر چند ساعته) مطلبشون را آماده کردن و البته این گروه به خوبی می دانند که همین اندک تأخیر، جای هیچ توجیهی ندارد (مخصوصا که صاحاب نشریه هم توی همین گروهه) ولی الله وکیلی این تأخیر چند ساعته نباید به چند روز تبدیل می شد!! نمی خوام بهونه بیارم ولی من دیروز با عجله مطلبا زدم رو سایت و رفتم حالا امروز که اومدم می بینم خبری نیست!!!

با همه ی این احوال بنده به نمایندگی از بچه های انسان به انسان، عذرخواهی می کنم و متضمن می شوم که دیگر هرگز این رخداد تلخ روی ندهد!

فصل سوم

اوصاف انسان در قرآن

گفتار اول: مبدأ اوصاف ستوده و نکوهیده

آیات فراوانی در بیان ویژگی های  انسان است که در بعضی وی ستایش و در برخی نکوهش شده است.

مبدأ این ستایش ها فطرت گرایی و منشأ این نکوهش ها طبیعت گرایی انسان است؛نه خود طبیعت یا فطرت او.

فتامل (10)

مطلبی از سایت تابناک: «باید راستگویی را در جامعه رواج دهیم؛ اما متأسفانه جامعه را به سمتی پیش برده‌اند که مردم به خاطر مسائل اقتصادی دروغ بزرگ را به دولت می‌گویند»؛ این بخشی از اظهارات غلامحسین کرباسچی از حزب کارگزاران سازندگی است.

وی ‌گفته است: در ‌‌نام‌نویسی یارانه‌ها اعلام شده بود، ۶۰ درصد مردم ایران بی‌خانه هستند؛ آیا این واقعا واقعیت دارد؟ این ‌یک دروغ ملی است، چرا که ما هم‌اکنون ۲۱ میلیون خانوار در کشور داریم که‌ کشور نیز دارای ۲۰ میلیون واحد مسکونی ‌است.

حال صرف‌نظر از اینکه این ادعا درست است یا نادرست، پرسش این است، چه کسانی در این سال‌ها مردم را ‌به دروغگویان ملی تبدیل کرده‌اند؟ اینکه گناه را گردن دولت گذشته بیندازند و خیال خود را آسوده کنند، چندان حلال مشکلات نیست. اگر مردم بنا به گفته کرباسچی به دروغگویان ملی هم تبدیل شده‌اند، پس دروغگو نبوده‌اند، بلکه به آن تبدیل شده‌اند. پس چه کسی و چه چیزی مردم را به دروغگویانی ملی تبدیل کرده است؟

تقریبا می‌توان گفت‌ تا پایان جنگ، مردمان ایرانی و عموم آنان که اکنون بدنه جامعه کنونی را هم تشکیل می‌دهند به تعبیر امام‌ از جامعه پیامبر در عصر حجاز هم سر‌آمد‌تر بودند که جان و مال و آبرویشان، کف دست‌هایشان بود. اگر این را بپذیریم، باید بپرسیم پس از جنگ چه بلایی بر سر مردم آورده‌اند؟

تفسیر شریف تسنیم(نشریه شماره 60)

بحث روایی

1- جايگاه تحميد خداى سبحان  

عن النبى صلى الله عليه و آله و سلم: اول من يدعى الى الجنة الحمادون الذين يحمدون الله فى السرأ و الضرأ(بحار، ج 90، ص215)

لو ان الدنيا كلها لقمة واحدة فأكلها العبد المسلم، ثم قال: الحمد لله لكان قوله ذلك، خيرا من الدنيا و ما فيها(بحار، ج 90، ص 216)

اشاره: سر برتری حمد از دنیا و متاع آن در این است که حمد از آن­جهت که از کلمات پاک است، به­سمت خداوند صعود می­کند و هر چه به سوی خدا صعود کرد، عندالهی می­شود«ما عندكم ينفد و ما عند الله باق»پس حمد از دنیا و آن­چه درآن است بالاتر است.

معرفت شناسی در قرآن (نشریه 60)

بسم الله الرحمن الرحیم

معرفت شناسی در قرآن : فصل هفتم ( طرح مساله  معرفت در آیات قرآن )

طرح مسأله معرفت در قرآن کریم

در قرآن کریم به تفصیل درباره شناخت و ارکان آن یعنی معلم ، عالم ، علم و معلوم و همچنین در باره شرایط ، وسایل ، ابزار ، موانع و حجاب های شناخت سخن به میان آمده است.

در بسیاری از آیات به حقایق خارجی که می توانند معلوم انسان واقع شوند اشاره شده است ، مانند خداوند سبحان ، آسمان ها و زمین ، فرشتگان ، وحی ، غیب و شهادت ، قیامت و برزخ ،دین و دنیا ، بهشت و جهنم ، پاداش و کیفر. در بسیاری از آیات دیگر به غیر واقعی بودن و بطلان اوهام و خیالات بت پرستان و یا اهدافی را که آنها دنبال می کنند تصریح شده است.

انسان و ارتباط او با خارج که از طریق حس ، عقل و شهود قلبی حاصل می شود و آنچه میزان و معیار  برای شناخت آدمی است از موضوعات دیگری است که در قرآن کریم مطرح شده است.

در قرآن کریم ، علاوه بر تصدیق به ارکان شناخت یعنی معلوم ، عالم ، علم و معلم از خداوند سبحان  به عنوان آفریننده آنها و نیز معلم اول و بالذات و تعلیم دهنده ای که به تدبیر ربوبی خود ، پیوند بین عالم و علم را تامین می کند یاد شده است.

امور یاد شده به همراه برخی دیگر از مسائل ، رئوس و اصول مبحث قرآنی معرفت است که در طی چند فصل مطرح و مبرهن می گردد.

سلام علی آل یاسین...!(188)

                                                                 مقدمه نشریه هادی 60

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه و ...

و المثل الأعلي؛

نمونه‌ها و الگوهاي برتر

«مثل»: اصل اين واژه همانند برخي از واژه‌هاي هم معنا (شكل، شبه و...) براي بيان مشابهت ميان دو يا چند چيز است، ليكن تفاوتشان در اين است كه:

«مِثل» براي بيان مشابهت دو يا چند چيز در صفات اصلي، يعني بيان مشابهت تامّه است ، «شَكْل» براي بيان مشابهت در اوصاف ظاهري و صوري به كار مي‌رود، «شِبه» براي بيان مطلق مشابهت است؛ خواه مشابهتشان كلّي باشد يا جزئي، در صفات ظاهري باشد يا باطني و معنوي يا هرگونه مشابهت ديگر ، «تساوي» براي بيان مشابهت در كمّيت و مقدار است و «نظير» براي بيان مشابهت دو چيز در سنخ كارهايي كه انجام مي‌دهند، استعمال مي‌شود؛ مثل آنكه گفته مي‌شود: اين اديب، نظير آن اديب است.

اما واژه «مَثَل» صفت مشبّهه است؛ مانند حَسَن، و به معناي چيزي است كه به مِثليّت متّصف مي‌شود و تماثل در آن ثابت است؛ چنان كه «مثيل» نيز به همين معناست. عنوان مِثل نسبت به اقسام مشابهت‌هاي ياد شده، عام است و همه آنها را شامل مي‌شود. پس «ليس كمثله شي‏ء» تمام انحاي مشابهت را نفي مي‌كند.

«اعلي» اسم تفضيل «عالي» و از ريشه «علو» است. واژه عِلو در مقابل «سِفل» و به معناي رفعت و برتري است.

مثل‌هاي برتر

با توجه به آنچه گذشت، جمله مورد بحث را دوگونه مي‌توان معنا كرد:

سید محمد مرندی:توافق ژنو نه ترکمنچای است نه توافق قرن

محمود عزیزی(خبرآنلاین):سید محمد مرندی به دلیل حضورش در برنامه های مناظره شبکه های غربی در سال 88 و دفاع از جمهوری اسلامی به شهرت رسید. فرزند علی رضا مرندی وزیر بهداشت دولت هاشمی بودن هم در شهرت او تاثیر گذاشته است. با این حال هنوز مهمترین موضوع در مورد او تسلط او به انگلیسی است که در فارسی صحبت کردن او هم تاثیر گذاشته است. مرندی که هم اکنون دانشیار زبان و ادبیات انگلیسی با گرایش ادبیات شرق شناسی است لیسانس و فوق لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی را از دانشگاه تهران گرفته و دوره دکترای خود را در دانشگاه بیرمنگام انگلستان سپری کرده است. او عضو وابسته گروه مطالعات آمریکای شمالی و عضو پیوسته گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشکده زبان ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران وهم اکنون رئیس دانشکده مطالعات جهان است. با او درباره روند مذاکرات هسته ای و آینده آن گفت وگو کردیم. 

ثانیه هایی از درس اخلاق 93/3/1

راه برای ناز و نیاز باز است ...
در اين دعاي هر شب ماه مبارك رمضان دعاي «افتتاح» كه از وجود مبارك امام عصر رسيده است، به ما اجازه دادند به خدا بگوييم, خدايا من هم براي نياز آمدم كه در هر بخش محتاج تو هستم و از تو خواسته‌اي دارم هم براي ناز آمدم «مُدِلَّاً عَلَيکَ»،[5] اِدلال يعني دَلال و غنج و ناز, خدايا من براي ناز كردن آمدم مي‌خواهم با تو ناز كنم. اين دعا كجا آن دعاها كجا! اين انسان با خدا راز و نياز كند به عنوان يك دوست حرف بزند كه من مي‌خواهم تو را ببينم گوشه‌اي نشان بدهد انسان جان مي‌بازد، مگر ديدني است «مُدِلَّاً عَلَيكَ»اينها راه باز است, اينها براي جهاد اكبر است. آن‌كه هميشه گرفتار اين است كه خدايا به من اين بده, آن بده, اين در محدوده جهاد اصغر و اوسط است. در ماه شعبان كه اوج آن مناجات‌هاست, خدايا تو با من مناجات كن!