توضیحات: زیر مجموعه: مقالات; دسته: قرآن و عترت; منتشر شده در 20 خرداد 1395; نوشته شده توسط محمدعلی صدری; بازدید: 1167

بسم الله الرحمن الرحیم

مراحل گوناگون خلقت، حقايقي را در خود نهفته دارد كه برخي از آنها با حواس ظاهري يا تعقّل و انديشيدن به دست مي‌آيد، ليكن بسياري از آنها نه با حواس ظاهري و تجربه، فهميدني است و نه به صيد تعقّل و تفكّر درامي‌آيد. اينها همان اسرار نظام هستي است كه ممكن است هر يك از موجودات عوالم مختلف خلقت، حامل بخشي از آنها باشد و حتي ممكن است خودش نيز نداند كه سرّي را در خود نهفته دارد.

ذات اقدس باري تعالي به مجموعه نظام هستي علم حضوري دارد. به همين دليل، عالِم به همه اسرار است، ليكن بخشي از اين اسرار كه در حقيقت، حريم باري و قلمرو واجب متعال است اختصاص به او دارد و علمِ اكتناهي كسي بدان راه ندارد؛ مانند علم به ذات حق تعالي و خصوصيات آن. بخش ديگر اين اسرار در اختيار بندگان شايسته قرار مي‌گيرد و اهل‌بيت رسول ‌اكرم(عليهم‌السلام) بيش از هر كسي از اين علوم و اسرار، بهره‌مند شده‌اند. حضرت اميرمؤمنان(عليه‌السلام) مي‌فرمايد:
«بل اندمجت علي مكنون علم لو بُحتُ به لاضطربتم اضطراب الأرشية في الطّوي البعيدة»[ نهج‌البلاغه، خطبه 5.]؛ از علومي آگاهي دارم كه اگر بيان كنم، همانند ريسمان آويخته در چاه عميق به لرزه و اضطراب در مي‌آييد.

برگرفته از نشریه هادی شماره 67