توضیحات: زیر مجموعه: مقالات; دسته: قرآن و عترت; منتشر شده در 08 مرداد 1397; نوشته شده توسط محمدعلی صدری; بازدید: 729

مقدمه نشریه هادی شماره 100

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه و

...

وخيرته؛

و برگزيده او

خيرة» اسم ماده اختيار يا تخيّر، به معناي چيزي است كه برگزيده مي‏شود

برگزيدگان خدا

اهل بيت عصمت(عليهم‌السلام) مظهر خير مطلق الهي‌اند: «إن ذكر الخير كنتم أوّله و أصله و فرعه و معدنه و مأواه».[2] آنچه در اينجا مطرح است، اين است كه آن ذوات قدسي افزون بر خير بودن، خِيَرة و برگزيده خداوندند؛ يعني در بين خَيْرها خِيَرة و از ميان خوبان انتخاب شده‌اند.

...

وحزبه؛

و حزب او

«حزب» به گروهي گفته مي‏شود كه داراي هدف و انگيزه‌اي واحد باشند.برخي گفته‌اند مراد از حزب، جماعتي است كه داراي غلظت و شدّت باشند.گويا اصل اين واژه از «حِزباء» است كه به معناي زمين سخت مي‌آيد. ليكن برخي معتقدند كه «تنها رأي و هدف داشتن» در معناي آن اخذ شده است، امّا شدّت، فشار و غلظت از لوازم تحزّب است. بنابراين، افزون بر هدف واحد داشتن، غلظت و شدّت نيز در اين واژه مطرح است؛ خواه به صورت اصلي يا به صورت لازمي. ازاين‏رو مي‏توان گفت: مخاصمه و صف‏بندي در معناي حزب اخذ شده است؛ چنان كه مي‏توان اين قيد (مخاصمه) را از خوشحالي هر حزب، تنها به آن چيزي كه در پيش خودشان است: (كلّ حزب بما لديهم فرحون)[ سوره مؤمنون، آيه 53؛ سوره روم، آيه 32]، استنتاج كرد.

ويژگي حزب الله

قرآن كريم در پايان سوره مجادله ويژگي‏هايي را بدين شرح براي حزب الله بيان كرده است:

. ايمان به خدا و روز قيامت: يؤمنون بالله و اليوم الاخر

دوستي نكردن با دشمنان خدا و رسول او؛ هرچند كه آن دشمنان، پدران، فرزندان، برادران يا عشيره آنان باشند: لاتجد... يوادّون من حادّ الله و رسوله و لو كانوا ءاباءهم أو أبناءهم أو إخوانهم أو عشيرتهم

تثبيت ايمان در قلوب آنان: أُولئك كتب في قلوبهم الإيمان

..رک: ـ سوره مجادله، آيه 22.

اشارات

1. معيار تحزّب

تحزّب و برخورداري از تشكّل‏هاي اجتماعي ـ سياسي، براي پويايي و پايايي يك جامعه فعّال و زنده امري لازم است، ليكن احزاب گوناگون توحيدگرا بايد توجه داشته باشند كه در جهان بيني توحيدي، محور حقّ و باطل، ذات اقدس الهي است و جز او و آنچه منسوب به اوست، هر چه باشد، باطل محسوب مي‏شود: ذلك بأنّ الله هو الحقّ و أنّ ما يدعون من دونه هو الباطل[ـ سوره حج، آيه 62.

از اين‏رو انسان موحّد بايد در اقدامات فردي، سليقه‏هاي خانوادگي، تحرّكات اجتماعي و... رضايت و عدم رضايت الهي را مدّ نظر قرار دهد. براين‌ساس، معيارهاي رقابت حزبي در جامعه اسلامي با ديگر جوامع، تفاوت اساسي دارد. احزاب توحيدي همانند افراد جامعه اسلامي، رسالت انبيا را بر دوش دارند؛ يعني موظّفند هواداران خود را به سوي خدا دعوت كنند، همه تلاششان اجراي احكام الهي و حاكميت دين خدا باشد، حبّ و بغض‏ها و جهت‏گيري‏هاي حزبي سران و هواداران، تنها بر محور دين و آيين الهي باشد، سخن حق و مطلب هماهنگ دين الهي را بپذيرند و از آن حمايت كنند؛ حتي اگر از سوي حزب ديگري بيان شود و... . همچنين بدانند كه هرگونه انحرافي از اين مسير، حزب را به بتي جديد تبديل مي‏كند.

با رعايت اين نكته لطيف توحيدي، نه تنها رقابت‏ها و مخاصمه‏هاي حزبي جايي در ميان احزاب توحيدي ندارد، بلكه اساساً تعدّد احزاب، بي‏معنا خواهد بود و همه احزابي كه موحّد راستين هستند، در كنار يكديگر و با يكديگر فعاليت خواهند كرد و براي رسيدن به يك هدف خواهند كوشيد. از اين رو مي‏توان گفت بسياري از موضع‏گيري‏هاي سران احزاب، چيزي جز استعباد، برده‏گيري و بهره‏كشي نيست؛ زيرا تلاش براي به اطاعت كشيدن كوركورانه ديگران، نوعي تفرعن است: فاستخفّ قومه فأطاعوه[سوره زخرف، آيه 54] چنان كه بسياري از متابعت‏ها و پيروي‏هاي هواداران، چيزي جز بردگي و بت‏پرستي محض نيست: أَفرأيت من اتّخذ إلهه هواه ـ سوره جاثيه، آيه 23

قرآن كريم، همه انسان‏ها را به دو حزب (حزب الله و حزب شيطان) تقسيم و براي هر يك از آنها ويژگي‏هايي را بيان كرده است: (أُولئك حزب الشيطان)[ سوره مجادله، آيه 19]، (أُولئك حزب الله).[ سوره مجادله، آيه 22] ...انشاالله ادامه دارد