توضیحات: زیر مجموعه: مقالات; دسته: قرآن و عترت; منتشر شده در 05 آذر 1395; نوشته شده توسط محمدعلی صدری; بازدید: 934

مراتبي از توحيد و خداشناسي براي عموم قابل فهم است و همگان مأمور به شناخت آن مقدار و اعتقاد بدان هستند، ليكن درجات بالاتر آن، از مسائل عميق و دقيقي است كه تصوّر و ادراك آن، صعب و تحليل و توجيه آن، مشكل‌تر از قضاياي متداول و مسائل عمومي است. از اين رو مراتب تلطيف شده و عالي آن در حدّي است كه جز اوحدي از مردم و زبدگان و نخبگان ميدان معرفتي، بدان دسترسي ندارند.

استاد علاّمه طباطبايي مي‌فرمودند:

استادشان، حضرت آقاي قاضي بعضي از مباحث و مسائل عميق توحيدي را حتّي براي شاگردان خصوصي خود بيان نمي‌كردند و آن را فقط در جمع برخي از صحابه سرّ كه از نوادر و يگانه‌هاي ميدان معرفت بودند، مطرح مي‌كردند.

از آن بالاتر، مراتبي است كه مخصوص پيشوايان معصوم(عليهم‌السلام) است و از آن بالاتر، مراتبي است كه به مرحله صدور يا ظهور نرسيده و به قلمرو امكان نيامده است؛ لذا كسي بدان دسترسي ندارد و مختصّ ذات اقدس خداست: «ماعرفناك حقّ معرفتك».[ محقّق طوسي(قدس‌سرّه) و شيخ بهايي(قدس‌سرّه) اين جمله را به صورت مرسل از رسول اكرم(صلّي الله عليه وآله وسلّم) نقل كرده‌اند: بحار، ج68، ص23؛ ج66، ص292.]

برگرفته از مقدمه نشریه هادی شماره 85