توضیحات: زیر مجموعه: مقالات; دسته: قرآن و عترت; منتشر شده در 05 خرداد 1396; نوشته شده توسط محمدعلی صدری; بازدید: 894

حضرت مهدي‏(عجل الله تعالي فرجه)‌، عامل تحقّق دين خدا

يكي از معاني ظهور (يا لازم معناي آن)، غلبه و پيروزي است؛ چه اينكه يكي از بارزترين مصداق‌هاي امر خدا همان دين الهي است. آنچه انگيزه نهايي بعثت پيامبران است، همانا پيروزي دين خدا بر تمام مكتب‌هاي باطل يا منسوخ است: ليظهره علي الدّين كلّه[ سوره توبه، آيه 33.] و

مهم‌ترين عامل تحقّق چنين هدفي، انسان‌هاي كاملِ معصومند، به ويژه حضرت‏ مهدي‏ علیه السلام؛ زيرا آن حضرت با تأييد خاصّ خدا و در ظلّ زمينه‌سازي سيزده معصوم پيشين(عليهم‌السلام) كه همه آنان «مستقرّين في أمرالله»اند، و شكوفايي خردورزي و عقل‌گرايي مردم از يك سو و بالندگي معدلت‌پروري جامعه از سوي ديگر، موفّق مي‌شود تا امر خدا، يعني دين الهي را كه مصداق بارز امر اوست، اظهار و بر ديگر آرا و مكاتب، راجح كند و در پرتو غلبه فكري و فرهنگي، ساير پيروزي‌هاي رايج پديد آيد و همان‌طور كه در مقطعي محدود در سايه عنايت ويژه خدا، پيروان راستين حضرت مسيح(عليه‌السلام) بر كافران، ظاهر و غالب شدند: ...فأيّدنا الذين ءَامنوا علي عدوّهم فأصبحوا ظاهرين[ـ سوره صفّ، آيه 14]، براي تمام جهان نيز صلح و عدل مبسوط الهي پيش‌بيني شده است كه حضرت بقيّة الله(عليه‌السلام) كه خاتم اوصيا و عصاره همه ذوات مقدّس پيشين است، عهده‌دار تأمين و اظهار آن است.

برگرفته از نشریه هادی شماره 88