سلام علی آل یاسین...!(156)

                                                              مقدمه نشریه هادی شماره 54

السلام علیکم یا اهل بیت التبوه و ...

و مصابيح الدّجي؛

و چراغ‏هاي [روشني بخش در] ظلمت‏ها و تاريكي‏ها.

مصابيح جمع مصباح از ريشه «صَبَحَ» به معناي انكشافي است كه در ظلمت و تاريكي مادي يا معنوي رخ مي‏دهد و روشنايي ظاهري يا باطني ايجاد مي‏گردد. به همين مناسبت، ظهور فجر را صُبْح گفته‏اند و همچنين گفته‏اند: دجي به معناي ظلمت يا تاريكي شب همراه با ابر فراگير است به گونه‏اي كه ماه و ستاره‏اي قابل رؤيت نباشد[اقرب الموارد، ج1، ص321 «دجي»].

و بدين ترتيب «مصباح الدجي» به معناي چراغي است كه تاريكي‏ها و ظلمت‏ها را روشن مي‏كند. خواه چراغ، روشنايي و تاريكي مادي باشد، مانند (و زيّنّا السّماء الدّنيا بمصابيح)[ و آسمان دنيا (پايين‏ترين آسمان) را به چراغ‏هايي زينت داديم (سوره فصّلت، آيه 12).]  خواه معنوي، مانند (فألّف بين قلوبكم فأصبحتم بنعمته إخواناً)[ پس خداوند بين دلهايتان الفت برقرار كرد و با نعمت پروردگارتان با يك ديگر برادر گشتيد (سوره آل عمران، آيه 103).].

پيشوايان نور

سلام علی آل یاسین...!(151)

امیر مؤمنان علی (علیه السلام) فرمودند:

خداوند تبارک و تعالی به سوی زمین نگریست، پس ما را برگزید و برای ما شیعیانی برگزید که ما را یاری می کنند، آنها از خوشحالی ما خوشحال و به خاطر اندوه ما اندوهگین می شوند و مال و جانشان را در راه ما نثار می نمایند، آنان از ما هستند و سرانجام نیز با ما خواهند بود. (1)

یاری اهل بیت و نصرت امام عصر (علیه السلام) توفیقی نیست که برای هر کسی فراهم گردد. در هر نظامی یاران و خدمتگزاران و کارگزاران از ناحیه خود نظام انتخاب می شوند. نظام الهی نیز از این قاعده برکنار نیست. یاران خدا و یاوران پیامبر خدا و اهل بیت علیهم السلام همگی توسط خداوند متعال انتخاب شده و به واسطه رسول گرامی و اهل بیت (علیهم السلام) پذیرفته می گردند.

تفسیر شریف تسنیم (نشریه هادی 52 و 53)

فصل پنجم: تفسير قرآن به عقل
چنانكه در بحث اقسام تفسير گذشت، يكى از منابع علم تفسير و اصول بررسى و تحقيق براى دستيابى به معارف قرآنى، عقل برهانى است كه از مغالطه وهم و تخيل محفوظ باشد. منظور از عقل برهانى همان است كه با اصول و علوم متعارفه خويش اصل وجود مبدأ جهان و صفات و اسماى حسناى او را ثابت كرده است.
تحقيق درباره تفسير قرآن به عقل گذشته از لزوم آشنايى با علوم قرآنى نيازمند بررسى شرايط برهان و موانع آن است تا بتوان از برهان عقلى بهره برد و از آسيب مغالطه مصون ماند؛ زيرا عقل رسول باطنى خداست و همان طور كه مدعى رسالت ظاهرى گاهى صادق است، يعنى واقعاً نبى است و زمانى كاذب و متنبى است، عقل كه رسول باطنى خداست، گاهى داراى رسالت صادق است و آن وقتى است كه با شرايط ويژه برهان بينديشد و زمانى كاذب است و آن وقتى است كه گرفتار مغالطه گردد؛ در اين حال همانند متنبى، هيچ سهمى از رسالت الهى ندارد. البته رسول واقعى در عالم ظاهر همواره معصوم است و هرگز نبى خدا متنبى نخواهد شد؛ ولى رسول باطن چنين نيست؛ زيرا ممكن است گاهى مانند متنبى گرفتار اشتباه شود.

سلام علی آل یاسین...!(150)

مقدمه نشریه هادی(52 و 53)

  السلام علي ائمّة الهدي؛

سلام بر امامان هدايت.(قسمت دوم)

ـ امامت، قلّه بي‏نظير برتري

ستيغ معنويت، اوج عظمت و رفيع‏ترين مقام در فرهنگ اسلام، امامت است.

عالم آل محمّد (صلي الله عليه و آله و سلم)، ثامن الحجج، حضرت علي بن موسي الرضا (عليه‏ السلام)

امامت و امام را اين‏گونه معرّفي كرد:

سلام علی آل یاسین...!(149)

       سرّ تسمیه امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) به بقیة الله

لقب شریف بقیة الله در قرآن کریم آمده (1) و وجوه متعددی برای این تسمیه قرآنی ذکر گردیده است. در فرهنگ قرآن کریم، هیچ چیزی جز وجه خدا ماندنی نیست و تنها چیزی ماناست که پیوند تنگاتنگ و ناگسستنی با خدای سبحان داشته باشد: «کُلُّ شیءٍ هالِکٌ إلاّ وجهَه.» (2)
ضمیر در «وجهه» در صورت بازگشت به قریب معنوی نه لفظی، به خدای سبحان باز می‌گردد که از همه چیز به همه چیز نزدیک‌تر است و آن‌گاه معنا چنین می‌شود: « جز وجه خدا همه چیز نابود یا نابودشدنی است »؛ اما اگر ضمیر به مرجع ظاهری و قریب لفظی برگردد، می‌بایست آیه را چنین معنا کرد: « هر چیزی نابود شدنی است، مگر وجه آن چیز ».
هر چیزی دارای دو جهت یا وجه است:

قابل توجه مداحان عزیز و ...

به نقل  از فارس: بعضی از مقتل نگاران و روضه خوانان، سخنان بسیاری را به امام حسین علیه السلام و دیگر معصومین نسبت داده اند که هرگز سند و مدرکی برای آنها نمی توان یافت
امیرحسین ملک‌پور،عضوگروه تحقیقاتی دانشنامه ۱۴ جلدی امام حسین(ع) :
1-مطلب انحرافی دیگری که از مقاتل و کتاب‌های ضعیف به اذهان عمومی القا شده، بوسیدن گلوی امام حسین(ع) توسط حضرت زینب(س) قبل از جنگ امام است. این کتاب‌ها می‌نویسند که وقتی امام حسین(ع) به میدان جنگ می‌رفت، حضرت زینب(س) به دنبال او می‌رود و می‌گوید: «مهلاً مهلاً یابن الزهرا(س) مادرم زهرا(س) وصیت کرده که زیر گلوی تو را ببوسم.»
وی تأکید می‌کند: من خودم وصایای حضرت زهرا(س) را گردآوری و همه کتاب‌های نوشته شده درباره وصایای حضرت زهرا(س) را مطالعه کرده‌ام و در هیچ یک از این وصایا، این یک وصیتی را که بیان شده است ندیدم.
ملک‌پور ادامه می‌دهد:

سفارش امام رضا علیه السلام

  جناب عبدالعظيم حسني مي‌گويد كه حضرت امام رضا(علیه السلام) به او فرمودند:

اي عبدالظيم؛ از طرف من به دوستانم سلام برسان و به آنها بگو:

سلام علی آل یاسین...!(208)

مهدي زهرا (سلام الله علیهما) روضه مي خواند . . .

مقدس اردبيلي مي فرمايد: آمدم كربلا زيارت اربعين بود از بسكه ديدم زائر آمده و شلوغ است ، گفتم : داخل حرم نروم با اين طلبه ها مزاحم زوار از راه دور آمده نشويم .
گفتم : همين گوشه صحن مي ايستم زيارت مي خوانم ، طلبه ها را دور خودم جمع كردم يك وقت گفتم : طلبه ها اين آقا طلبه اي كه در راه براي ما روضه مي خواند كجا است ، گفتند: آقا در بين اين جمعيت نمي دانيم كجا رفته است . . .