هیأت فرهنگی شهید هادی زاده

سلام علی آل یاسین..! (272)

مقدمه نشریه هادی 87

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه و ...

والمخلصين في توحيد الله؛ 

و مخلصان در توحيد خدا

اخلاص در توحيد

فتامل (27)

رهبر انقلاب:

{از امام صادق علیه السلام:} «المجالس بالامانه(الکافی،ج2،ص660)؛ یک کلمه کوتاه و در دل آن یک مضمون فراگیر و تأثیرگذار در وضع زندگی اجتماعی؛ مجالس با امانت همراه باید باشد. یعنی شما با دوستان نشستید، حرف می‌زنید. بعضی از مطالب هست که انسان ممکن است در یک جلسه‌ای با دوستی دوستانی در میان بگذارید حاضر نباشد این مطلب را در ملأ عام به همه مردم بگوید؛ اگر چنانچه این مطلب به وسیله دوستانی که در این جلسه هستند پخش شد و اعلام شد و اینجا  آنجا اعلام شد و به قول معروف رایج زمان افشاگری شود که افشارگری(کانَّه) یک ارزش است! اگر اینطور شد؛ برخلاف مقصود گوینده بیان شده. به خصوص در زمانی که آن فرد یا گوینده حساس است.

تفسیر شریف تسنیم-سوره بقره(نشریه هادی شماره 86)

آیه 25

 و بشر الذين امنوا وعملوا الصالحات ان لهم جنات تجرى من تحتها الانهار كلما رزقوا منها من ثمره رزقا قالوا هذا الذى رزقنا من قبل و اتوا به متشبها و لهم فيها ازواج مطهره و هم خالدون

تفسیر

بشر: بشارت به معنای خبری است که در چهره تغییری ایجاد کند. در قرآن علاوه بر خبر مسرت بخش برای خبر حزن انگیز نیز به کار می­رود. تبشیر از باب تفعیل است و معنای کثرت می­دهد. این کثرت یا به علت کثرت نعمت­های بهشت است و یا به معنای کثرت مومنان.

رساله الولایه (نشریه شماره86)

1-     عوالم حقیقی انسان در قوس صعود و نزول

در فصل اول گذشت که انسان در دنیا با قوانین اعتباری زندگی می­کند، در حالی که انسان موجود حقیقی و تکوینی است و کمالات او باید حقیقی و تکوینی باشد و با اعتباریات تأمین نمی­شود؛ پس باید پشتوانه این قوانین اعتباری حقایقی تکوینی باشد، زیرا انسان در قوس نزول از دیار حقیقت آمده و در قوس صعود نیز به دیار حقیقت می­رود.

سلام علی آل یاسین...!(271)

                                                                                  مقدمه نشریه هادی شماره 86

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه و ...

والمخلصين في توحيد الله؛

و مخلصان در توحيد خدا

فطري بودن توحيد

تسنیم قم نشریه هادی شماره 86

أعوذ بالله من الشيطان الرجيم

رَبَّنا لاتُزِغ قُلوبَنا بَعدَ اِذ هَدَيتَنا وهَب لَنا مِن لَدُنكَ رَحمَةً اِنَّكَ اَنتَ الوَهّاب (8)

 رَبَّنا اِنَّكَ جامِعُ النّاسِ لِيَومٍ لارَيبَ فيهِ اِنَّ اللهَ لايُخلِفُ الميعاد (9)

راسخان در علم كه همواره به ياد قيامت‏اند، از آن جهت كه لبيب و متذكّرند، همه نعمت‏ها را حدوثاً و بقائاً از خداي سبحان مي‏دانند و به خوبي خطر فتنه‏جويي را مي‏فهمند و براي رهايي از خطر انحراف دل كه بيماردلان بدان مبتلا شده‏اند، در دعا و تضرّع به درگاه خداوند مي‏گويند: رَبَّنا لاتُزِغ قُلوبَنا ، حق‏شناسي و امتنان آنان نيز چنان است كه نمي‏گويند ما خود مهتدي شديم، بلكه مي‏گويند كه خدا ما را هدايت كرد و مي‏خواهند بر هدايتشان بيفزايد آنان همواره خداوند را به عنوان گردآورنده مردم براي معاد مي‏ستايند و باور دارند كه خداوند هرگز خلف وعده نخواهد كرد.

مفردات

سلام علی آل یاسین...!(270)

انسان، عاشق كمال است و چون ائمه اطهار(عليهم‌السلام) مخلص در توحيد او هستند و جز او و كمالات او چيزي نمي‌بينند: «ما رأيتُ شيئاً إلاّرأيتُ الله قبله و بعده و معه»[ اين‌جمله، به‌نحو ارسال، به افراد مختلفي از معصوم و غير معصوم نسبت داده شده است.]، تمام عشق و محبّتشان به خداست....

خداي واحد را هيچ كس به يگانگي نستود؛ زيرا هر كس زبان به توحيد او گشوده، نخست به اثبات وجود خود پرداخته و بدين‌سان، انكار توحيد كرده است(توحيد او اگر به حمل اوّلي توحيد باشد به حمل شايع، توحيد نيست). توحيد كسي كه از وصف خداي سبحان سخن مي‌گويد، عاريتي است كه خداي واحد محض آن را ابطال مي‌كند. توحيد خداوند، همان وحدانيّتي است كه خود او در وصف خويش مي‌گويد و جز او هر كس به وصف او زبان گشايد، به الحاد گرفتار آمده است.[ اسفار، ج2، ص339؛ جامع الأسرار، ص72.]  آنچه در معرفة الله مقدور بشر است، آگاهي از صفات سلبي و ثبوتي خداست، امّا اطّلاع از حقيقت ذات مقدّس او مقدور فرشتگان مقرّب و انبياي مرسل نيست، چه رسد به ديگران. در احاديث آمده است: