هیأت فرهنگی شهید هادی زاده

سلام علی آل یاسین....! (255)

ذات اقدس الهی بیش از هر موجودی علم به کمالات خود دارد پس بیش از هر موجودی به ذات قدسی خود عشق می ورزد.

و در میان موجودات امکانی هیچ موجودی همتا و همپای ائمه علیهم السلام در میدان معرفت الله نیست، بنابراین هیچ موجودی در میدان محبت و عشق به خدا به درجه آنان نمی رسد به بیان دیگر برای موجودات امکانی شناخت خدا بیش از آن مقدار که ائمه بدان دست یافتند ممکن نیست و بیش از آن مقدار جون مقدور نیست مورد تکلیف هم نیست، بلکه تنها باید اظهار عجز کرد.

بنابراین می توان گفت که ائمه علیهم السلام در باب معرفت الهی البته در حدی که مقدور است به مرحله تام آن رسیده اند. از این رو محبت آنان به محبت خدا تام است و در نتیجه همه اعمالشان از روی عشق و محبت به خداست.

برگرفته از نشریه هادی شماره 78

تفسیر شریف تسنیم2(نشریه هادی شماره 78)

سوره آل عمران

پيش‏گفتار سوره

 نام و اوصاف سوره

عنوان «آل عمران» فقط يك بار در قرآن، آن هم در آيه 33 همين سوره به كار رفته است: ﴿اِنَّ اللهَ اصطَفي ءادَمَ ونوحًا وءالَ اِبرهيمَ وءالَ عِمرنَ عَلَي العلَمين﴾. «عمران» از ذرّيه حضرت ابراهيم(عليه‌السلام) است؛ ولي اختلاف است كه مراد از آن پدر حضرت مريم(عليهاالسلام) است يا پدر حضرت موسي(عليه‌السلام). ظاهراً عمران در اين آيه پدر حضرت مريم(عليهاالسلام) است و آيه ﴿ومَريَمَ ابنَتَ عِمرن﴾ (سوره تحريم، آيه 12) مؤيّد اين ظهور است.

طبق برخي روايات، اين سوره در تورات «طيْبة» ناميده شده است و بعضي مفسران برايش نامهاي ديگري نيز برشمرده‏اند؛ مانند الأمان، الكنز، المعنية، المجادلة و الاستغفار و زهراوين و اصطفاء.

تفسیر شریف تسنیم(نشریه هادی شماره 79)

(وَ مِن الناسِ مَن یَقولُ ءامنا بِاللهِ وَ بِالیَومِ الاخِرِ وَ ما هُم بمؤمِنینَ)(8)

گزیده تفسیر

منافقان که در باطن کافرند، ولی کفر درونی خود را کتمان می کنند، گرچه در برخی احکام با کافران و مشرکان شریکند، لیکن از کافران تبهکارتر و زیانبارترند و از این رو قرآن کریم آنان را بدتر از کافران می داند.

هدف منافقان از اظهار ایمان، جاسوسی برای کافران یا بهره مندی از مزایای اجتماعی بیشتری بود.

سلام علی آل یاسین....! (254)

                                                            مقدمه نشریه هادی شماره 78

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه و ...

والتّامّين في محبّة الله؛

 و تمامان در محبّت خدا

«تامّين» جمع «تامّ»، اسم فاعل «تمّ» است. معناي تَمام و كَمال است

.(راجع به مبحث اسم و اسم فاعل در پایان مبحث به طور مختصر توضیحی برای عزیزان آماده شده است)

راغب اصفهاني مي‌گويد: تمام شدن يك چيز، بدين معناست كه به جايي برسد كه همه اجزاي آن، بدان ملحق شود و احتياج به چيزي ديگر نداشته باشد، در حالي كه ناقص، به اشياي خارج از خودش احتياج دارد اما كمال شي‏ءبه اين است كه به جايي برسد كه غرض از آن حاصل شود

نيز گفته‌اند: تمام، غالباً در كمّيات استعمال مي‌شود و كمال در كيفيات

و اما محبت از ریشه «حبب» و ضد بغض است. در روایات نیز حب و بغض مقابل یکدیگر به کار رفته است: مانند «هل الدین الا الحب و البغض» (بحار، ج 65، ص 63)؛ بنابراین، « تامّين في محبّة الله» به معنای تمامان در دوست داشتن خدا یا تمامان در دوستداری خداست.

راغب اصفهانی می گوید: محبت خدا به بنده اش این است که نعمت خود را بر او نازل کند و محبت بنده به خدا این است که خواستار نزدیک شدن به او باشد.

ریشه محبت

تفسیر انسان به انسان (نشریه هادی شماره 78)

 نقش شیطان در مغالطه هویتی

حضرت علی (علیه السلام) درباره نقش شیطان در ایجاد بحران هویت بشر می­فرماید: «اتّخذوا الشیطان لأمرهم ملاکاً و اتّخذهم له اشراکاً فباض و فرّخ فی صدورهم و دَبَّ و دَرَج فی حجورهم؛ فنظر بأعینهم و نطق بألسنتهم فرکب بهم الزَلَل و زیّن لهم الخطل ...» (نهج ­البلاغه، خطبه­ی 7)؛ یعنی منحرفان شیطان را معیار کار خود گرفتند و شیطان نیز آنها را دام خود قرار داد و در دلهای آنان تخم گذاشت و جوجه­های خود را در دامانشان پرورش داد؛ با چشم­های آنان نگریست و با زبان­های آنان سخن گفت، پس با یاری آنها بر مرکب گمراهی سوار شد و کردارهای زشت را در نظرشان زیبا جلوه داد.

سلام علی آل یاسین....! (253)

شعبي مي‌گويد:

روز عيد قرباني، نماز عيد را با حَجّاج بن يوسف ثقفي خواندم. وقتي از نماز برگشتم، مأمور حجّاج به سراغم آمد. هنگامي كه نزد حجّاج رفتم، ديدم سرپا نشسته و آماده حركت است. وقتي مرا ديد، گفت: اي شعبي! امروز روز عيد قربان است و من مي‌خواهم مردي از اهالي عراق را قرباني كنم. دوست دارم تو نيز همراه ما باشي، سخنش را بشنوي و بداني كه من بي‌جهت چنين كاري را نمي‌كنم.

گفتم: اي امير! آيا بهتر نيست كه با اقتدا به سنّت رسول خدا(صلّي الله عليه وآله وسلّم) و پيروي از دستور او، حيواني قرباني كني و از آنچه تصميم گرفته‌اي منصرف شوي؟

حجّاج گفت: اي شعبي! اگر تو نيز بشنوي آنچه را آن مرد عراقي مي‌گويد، كار مرا تصديق خواهي كرد؛ زيرا او به خدا و رسولش دروغ مي‌بندد و شبهه در اسلام داخل مي‌كند؟

گفتم: آيا امير صلاح مي‌داند كه مرا از اين همراهي معاف بدارد؟

سلام علی آل یاسین....! (252)

انسان كامل معصوم ، همه نصابِ اقامه امر و احياي آن را در حدّ ملكه عصمت، به نحو تمام و كمال داراست؛ يعني اگر براي نگهداري و نگهباني امر خدا شرايطي لازم است، همه آن شرايط لازم را انسان كامل به طور كمال، واجد است. اميرمؤمنان(عليه‌السلام) براي اقامه امر خدا فضايلي را لازم دانست: «لا يُقيم أمرَ الله سبحانه إلاّ مَن لايُصانع و لا يُضارع و لايتّبع المطامع»[ نهج‌البلاغه، حكمت 110.]؛ كسي امر خدا را به پا نمي‌دارد، مگر آنكه اهل ادهان و ايهان و سازش و سهل‌انگاري در احكام خدا و همسان و هماهنگ باطل‌گرايان نباشد و نيز پيرو آز و تابع حرص و طمع نباشد. نزاهت مستقرّين در امر خدا از رِجْزِ مُصانعه و رِجْسِ مضارَعه و طمعْ به خوبي معلوم است؛ لذا از آن ذوات قدسي، به عنوان مَلجَأ امر ياد شده است «هُم مَوضِعُ سِرّهِ وَ لَجَأُ أمرِهِ، وَ عَيْبةُ عِلمِهِ و مَوئِلُ حُكمِهِ و كُهُوفُ كُتُبه و جِبالُ دينه... ».[ همان، خطبه 2](ترجمه: عترت پیامبر(صلی الله علیه و آله) جایگاه اسرار خداوندی و پناهگاه فرمان الهی و مخزن علم خدا و مرجع حکم خداوند و نگهبان کتابهای آسمانی و کوههای همیشه استوار  دین خدایند....)

برگرفته از مقدمه نشریه هادی شماره 77