سلام علی آل یاسین...!(228)

                                                                       مقدمه نشریه هادی شماره 69

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه و ...

و حملة كتاب الله؛

و حاملان كتاب خدا

قسمت دوم:

حرمت حمل و ارج آن به لحاظ محمول است؛ اگر محمول، وزر، خطا، نمّامي و سخن چيني باشد، حمل آنها نيز مذموم است؛ و اگر محمول، معرفت، صواب و حكمت باشد، حمل آن نيز محمود و ممدوح است؛ مانند آنچه در جمله «حَمَلَة كتاب الله» آمده است. براي حَمل پرچم دفاع، مرد مبارز و آگاه لازم است، و حمل معاني قرآن كريم از نعمت‌هاي معنوي خداست كه توفيق ويژه مي‌طلبد و درخواست چنين توفيقي از بهترين نيايش‌هاي بندگان سالك صالح است؛ زيرا تحمّل معاني قرآن و احتمال معارف آن، ميسور سلسله ستبر جبال نيست و اگر كسي بخواهد كاري برتر از كار كوه كند، بايد تكيه‌گاهي فراهم آورد تا توانش فوق هر تواني باشد؛ چنان كه حضرت علي‏بن‌الحسين(عليهماالسلام) در دعاي ختم قرآن، چنين خواسته است: «اللّهم... و اجعل القرآن... حتي تُوصِل إلي قلوبنا فهم عجائبه... التي ضَعُفَتِ الجبال الرّواسي علي صلابتها عن احتماله».[ صحيفه سجاديه، دعاي 42.]

سلام علی آل یاسین...!(227)

دو نقد در کنار هم از حجت الاسلام شهبازیان کارشناس مباحث مهدویت

راجع به مرگ ملک عبدالله و احمد الحسن

معاد در قرآن

معادشناسي رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)

همان طور كه بينش توحيدي درجاتي دارد و معرفت توحيدي پيامبر عظيم الشأن (صلي الله عليه و آله و سلم) در بالاترين درجه توحيد است، معادشناسي هم درجاتي دارد و معرفت آن حضرت راجع به معاد در برترين درجه آن جاي گرفته است. علت اين امر آن است كه چون هر فيضي كه از جانب خدا مي‏رسد با حفظ درجات است، همچنين هر فيضي كه به جانب او رجوع مي‏كند با ترتيب درجات است، نخستين فيض كه در قوس نزول از خداي سبحان نشأت گرفته وجود مبارك رسول خدا و ائمه دين (عليهم‏السلام) هستند كه در آن مقام رفيع نور واحدند؛ چنان‏كه فرمود: «اوّل ما خلق اللّه نورى»، باز در قوس صعود اوّلين فيضي كه به لقاء اللّه بار مي‏يابد وجود مستفيض حضرت ختمي مرتبت (صلي الله عليه و آله و سلم) است. از اين‌رو فرمود: «أنا أوّل وافد علي العزيز الجبّار». البته منظور، تقدّم رتبي است، نه تقدّم زماني و تاريخي

سلام علی آل یاسین...!(226)

                                         مقدمه نشریه هادی شماره 68

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه و ...
و حملة كتاب الله؛
و حاملان كتاب خدا
قسمت اول:
«حملة» (جمع حامل) اسم فاعل «حمل» است؛ مانند كسبه و كاسب. اصل واژه حمل به معناي كم شمردن مي‌آيد. بنابراين، كسي مي‌تواند چيزي را از زمين بردارد، بر دوش بگيرد و آن را جابه‌جا كند كه آن را خفيف و كم بداند؛ وگرنه به سراغش نمي‌رود و جرأت نزديك شدن به آن را به خود نمي‌دهد. چنان كه آسمان و زمين و كوهها هنگام عرضه امانت الهي، هراسان شدند و از پذيرش آن سر باز زدند، اما انسان چون گرفتار اين هراس نشد، آن را حمل كرد: (إنا عرضنا الأمانة علي السّموات و الأرض و الجبال فأبين أن يحملنها و أشفقن منها و حملها الإنسان).[سوره احزاب ، آیه 72] پس كسي كه چيزي را حمل مي‌كند، سعه وجودي او كمتر از آن محمول نيست.
واژه حمل، داراي مفهومي كلّي و عامّ است كه از چند جهت اطلاق دارد:

معنای محدثه در کلام رهبر انقلاب

"درباره زهرای اطهر سلام الله علیها، هرچه انسان بیشتر فکر کند و در حالات آن بزرگوار تدبر کند، بیشتر دچار شگفتی خواهد شد.

انسان نه فقط از این جهت تعجب می کند که چطور یک انسان در سنین جوانی می تواند به این رتبه از کمالات معنوی و مادی نایل شود - که البته این، خود یک حقیقت شگفت انگیز است - بلکه بیشتر از این جهت در عجب است که اسلام با چه قدرت عجیبی توانسته است تربیت والای خود را به حدی برساند که یک زن جوان، در آن شرایط دشوار بتواند این منزلت عالی را کسب کند!

سلام علی آل یاسین...!(224)

یَوْمُ النَّیْرُوزِ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی یَظْهَرُ فِیهِ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ وُلَاةَ الْأَمْرِ وَ یُظْفِرُهُ اللَّهُ تَعَالَى بِالدَّجَّالِ فَیَصْلِبُهُ عَلَى کُنَاسَةِ الْکُوفَةِ وَ مَا مِنْ یَوْمِ نَیْرُوزٍ إِلَّا وَ نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِیهِ الْفَرَجَ لِأَنَّهُ مِنْ أَیَّامِنَا حَفِظَتْهُ الْفُرْسُ وَ ضَیَّعْتُمُوه‏.

شیخ احمد بن فهد حلى در کتاب «مهذب»  از معلى بن خنیس و او از حضرت امام صادق علیه السّلام روایت کرده است که فرمود:

نوروز، روزى است که قائم ما اهل بیت و صاحب امر خلافت در آن روز قیام مى‏کند و خداوند او را بر دجال پیروز مى‏گرداند. او دجال را در زباله دان کوفه به دار مى‏آویزد. و هیچ روز نوروزى نیست مگر اینکه ما در آن انتظار فرج داریم. زیرا نوروز از روزهاى ماست....(همچنین رک:وسائل الشیعة، 8: 173)

سلام علی آل یاسین...!(223)

مولی الموحدین امام علی علیه السلام می فرمایند:

«صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ الشَّرِیدُ الطَّرِیدُ الْفَرِیدُ الْوَحِیدُ؛

صاحب این امر، آواره، رانده، تک و تنهاست!!»

⁽کمال الدین، ج 1، ص562، ح 11⁾

سلام علی آل یاسین...!(222)

بشارت پیامبر(صلی الله علیه و آله) به حضرت زهرا(سلام الله علیها) درباره ظهور امام زمان(عجل الله تعالی فرحه الشریف)

على بن هلال از پدرش روايت نموده كه گفت در بیماری پيامبر(ص)، حضورش شرفياب شدم، ديدم فاطمه (س) در بالين پدرش نشسته و اشك مى‌ريزد چون صداى گريه اش بلند شد، پيامبر سر برداشت و فرمود:
فاطمه جان! چرا گريه مى‌کنى؟
عرض كرد: مى ترسم بعد ازشما احترام ما از دست برود؟