هیأت فرهنگی شهید هادی زاده

تفسیر شریف تسنیم سوره بقره(شماره 96)

آیه 38- قُلنَا اهبِطوا مِنها جَميعاً فَإمّا يَاتِيَنَّكم مِنِّى هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَاىَ فلا خوفٌ عليهم و لا هم يَحزَنون

آیه 39- و الّذينَ كَفَروا و كذَّبوا بِايَتِنا اولائك اصحابُ النارِ هم فيها خالدون

گزيده تفسير

پس از هبوط و استقرار آدم و حوا در زمين و نيز هبوط شيطان و تحكيم عداوت بين او و انسان، ضرورت وحى و دين و نحوه موضع گيرى انسان ها در برابر آن مطرح مى شود. از اين رو در دو آيه فوق، هم به آغاز شريعت و دين پس از هبوط به زمين، اشاره شده و هم به دوگانگى موضع گيرى انسان ها و در نتيجه هدايت يك گروه و ضلالت گروه ديگر و در نهايت سعادت هدايت يافتگان و شقاوت كافران و تكذيب كنندگان مطرح شده است.

دو آيه 38 (آيه اول از دو آيه فوق ) و 36، از لحاظ تحديد آغاز و انجام هبوط و بيان مبدا و منتهاى آن هماهنگ است و مفاد واحدى را ارائه مى كند؛ يعنى اهبطوا در آيه اول از دو آيه محل بحث، تكرار اهبطوا از آيه 36 است. بر همين اساس، وجوه مختلفى به عنوان مصحح اين تكرار، بيان شده كه اجتماع آن وجوه نيز ممكن است و منافاتى بين آنها نيست. 

تفسیر شریف تسنیم سوره بقره(نشریه هادی شماره 95)

آیه 36: «فازلّهُما الشَّيطنُ عنها فاَخرَجَهُما مِمّا كانا فيه و قُلنا اهبِطوا بعضُكم لِبَعضٍ عَدُوٌ و لكم فى الارضِ مُستَقَرٌّ و متاعٌ الى حينٍ»

گزيده تفسير

پس از نهى الهى در بهره ورى از شجره ممنوع، شيطان وارد عمل شد و با وسوسه، زمينه خروج و هبوط آدم و حوا را از منزلتى كه داشتند فراهم ساخت، كه در بخش نخست آيه به آن اشاره شده است. در بخش دوم آيه، از عدم شايستگى آنان براى ماندن در بهشت و در نتيجه از فرود آمدنشان از محيط آرام و كانون آسايش و بى درد و رنج بهشت به محل زحمت و مشقت و جايگاه نزاع ها و عداوت ها، يعنى زمين، سخن رفته است. 

سلام علی آل یاسین...(283)

مقدمه نشزیه هادی شماره 95

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه و ...

والذادة الحماة؛

مدافعان حمايتگر

در داستان حضرت موسي(عليه‌السلام) آمده است:

تفسیر شریف تسنیم سوره آل عمران (نشریه هادی شماره 95)

اِنَّ الدّينَ عِندَ اللهِ الاِسلمُ ومَا اختَلَفَ الَّذينَ اوتوا الكِتبَ اِلاّمِن بَعدِ ما جاءَهُمُ العِلمُ بَغيًا بَينَهُم ومَن يَكفُر بِآيتِ اللهِ فَاِنَّ اللهَ سَريعُ الحِسَاب (19)

گزيده تفسير

خداي سبحان از خطوط كلّي اديان الهي با اسم فراگير «اسلام» ياد مي‌كند و آن را صحيح مي‌شمارد؛ همچنين ريشه اختلاف صاحب نظران را پس از شناخت حق، ستم مي‌خواند و كساني را كه پس از مشخص شدن حق و نيز مشاهده آيات الهي كفر مي‌ورزند، تهديد مي‌كند، زيرا چنين كساني در حقيقت نداي دعوت به دين حق را ناشنيده انگاشته و مانع وصول فطرت خود و ديگران به معارف دين مي‌شوند و آن (دين) را از حيات و بالندگي باز مي‌دارند و خداوند كه سريع الحساب است، بي‌درنگ ناكامي و خسران را كه ثمره كفر به آيات الهي است، بهره آنان قرار مي‌دهد.

رساله الولایه (تشریه هادی شماره ۹۴)

شواهد نقلی امکان شهود و رؤیت خدا

شواهد قرآنی

1-نظر به پروردگار

«وجوه یومئذٍ ناضرة * الی ربّها ناظرة» (سوره قیامت آیات 22 و 23)

یعنی در برابر بعضی از چهره هایی که در قیامت عبوس و غمگین و در هم کوبیده اند، چهره هایی نیز در آن روز از شادمانی برافروخته و نورانی و با طراوت هستند. این چهره ها نظر بر جمال پروردگار خود می نماید و خدای خود را با چهره (نه با چشم) می نگرند تا او را ببینند.

پس در این آیه سخن از نگاه با «عیون» و چشم سَر نیست، بلکه سخن از مشاهده «وجوه» (به معنای چهره هستی نه صورت بدنی) است. نگرش چهره و وجه قلب غیر از نگرش چشم و همچنین غیر از توجه صورت است.

سلام علی آل یاسین...(282)

مقدمه نشریه هادی شماره 94

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه و ...

أَلسَّلامُ عَلَي الأَئِمَّةِ الدُّعاةِ وَالْقادَةِ الْهُداةِ؛

سلام بر پيشوايان دعوت كننده و رهبران هدايتگر

«أئمه» جمع امام، به معناي پيشوايان است.

«دعاة» جمع داعي، به معناي دعوت‏كنندگان است

«قادة» جمع قائد، به معناي رهبران است.

«هداة» جمع هادي، به معناي بيان‏كنندگان راه رشد و راهنمايي كنندگان است.

پيشوايان صالح

تفسیر شریف تسنیم سوره بقره (نشریه هادی شماره 94)

و إِذ قُلنا لِلملائکةِ اسجُدوا لِأَدمَ فسجدوا إِلّا ابلیسَ أَبَی و استَکبَرَ و کانَ مِنَ الکافِرینَ (34)

ادامه‌‌‌‌ی تفسیر ...

استثنای متصل یا منقطع

واژه «الّا» در این آیه در ظاهر اتصال متصل و در باطن نشانگر اتصال منقطع است. یعنی در ظاهر ابلیس از فرشتگان بود و در باطن نوع و ماهیت ابلیس با فرشتگان متفاوت بود. سوال پیش می‌‌‌‌آید که اگر ابلیس ماهیتا با فرشتگان متفاوت بود پس چگونه در میان آن‌‌‌‌ها قرار می‌‌‌‌گیرد.؟

پاسخ این است که فرشتگان درجات متفاوتی دارند. گروهی در عالم تجرد تام و گروهی در عالم مثال و گروهی هم در عالم ماده و زمین هستند. فرشتگان در زمین اگر چه مرتکب گناه نمی‌‌‌‌شوند لیکن راه برای ورود شیطان در میان آن‌‌‌‌ها باز است. مانند معصومان که در زمین در میان مردم عادی و حتی گناه‌‌‌‌کار زندگی می‌‌‌‌کنند.